دستگاه جوش و انواع جوشکاری

دستگاه جوش

یکی از قدرتمندترین ابزارها برای جوش دادن دو قطعه فلزی به یکدیگر، دستگاه جوشکاری است. جوشکار با استفاده از این دستگاه، قطعات فلزی را در جای خود ثابت نگه می‌دارد، آن‌ها را با تولید حرارت ذوب می‌کند و با اعمال فشار، اتصال محکمی بین آن‌ها ایجاد می‌کند. پس از پایان جوشکاری، قطعات سرد می‌شوند و به یک مفصل دائمی و مقاوم تبدیل می‌گردند.

دستگاه‌های جوش قابلیت ایجاد انواع مختلفی از جوش‌ها را دارند. شما باید با توجه به نوع قطعه و جنس فلز، دستگاه جوش مناسبی انتخاب کنید تا بتوانید به‌راحتی جوشی تمیز، دقیق و بدون نقص انجام دهید. در ادامه مطلب، چند نمونه از روش‌های رایج جوشکاری را معرفی کرده‌ایم.

3 نوع جوشکاری با استفاده از دستگاه جوش

جوشکاری TIG:

یکی از روش های سخت و بسیار متنوع جوشکاری TIGمی باشد که یادگیری آن کمی دشوار است، بنابراین جوشکاران TIG افراد ماهری هستند. برای انجام این نوع جوشکاری باید جفت دستانمان فعال باشد، یکی میله را تغذیه کرده و دست دیگر یک مشعل TIG را نگه دارد. این مشعل گرما و قوس را ایجاد می کند که برای جوش دادن اکثر فلزات معمولی از جمله آلومینیوم، فولاد، آلیاژهای نیکل، آلیاژهای مس، کبالت و تیتانیوم استفاده می شود.

در فرآیند جوشکاری TIG قوس بین یک الکترود تنگستن نوک تیز و قطعه کار در یک اتمسفر بی اثر از آرگون یا هلیوم تشکیل می شود. قوس شدید کوچک ارائه شده توسط الکترود نوک تیز برای جوشکاری با کیفیت و دقیق ایده آل است. از آنجایی که الکترود در حین جوشکاری مصرف نمی شود، جوشکار TIG مجبور نیست گرمای ورودی از قوس را متعادل کند زیرا فلز از الکترود ذوب رسوب می کند. هنگامی که به فلز پرکننده نیاز است، باید به طور جداگانه به حوضچه جوش اضافه شود.

ین یکی از جوش های قوی است اما تسلط بر آن دشوار است. فقط یک جوشکار با تجربه می تواند این هنر را انجام دهد زیرا آنها از هر دو دست به طور هماهنگ برای انجام جوش استفاده می کنند. نتایج جوش دقیق، قوی، از نظر بصری جذاب هستند و نیازی به تمیز کردن ندارند. برای جوشکاری فولاد ضد زنگ، آلومینیوم، منیزیم، نیکل و مس به راحتی استفاده می شود. این فرآیند برای صنایعی که روی فلزات غیرآهنی کار می کنند مانند لوله، دوچرخه، ساخت وسایل نقلیه بسیار محبوب است. برای تعمیر ابزارهای ساخته شده از آلومینیوم، منیزیم و فولاد ضد زنگ مناسب است.

منبع انرژی جوشکاری TIG:

جوشکاری TIG باید با یک منبع تغذیه جریان ثابت – DC یا AC – افتادگی و جریان ثابت کار کند. منبع تغذیه جریان ثابت برای جلوگیری از کشیده شدن جریان های بیش از حد بالا در هنگام اتصال کوتاه الکترود به سطح قطعه ضروری است. این ممکن است به طور عمدی در هنگام شروع قوس الکتریکی یا سهوا در حین جوشکاری اتفاق بیفتد.

اگر مانند جوشکاری MIG، از یک منبع برق مشخصه مسطح استفاده شود، هرگونه تماس با سطح قطعه کار به نوک الکترود آسیب می رساند یا الکترود را به سطح قطعه کار فیوز می کند.

در DC، به دلیل اینکه گرمای قوس تقریباً یک سوم در کاتد (منفی) و دو سوم در آند (مثبت) توزیع می شود، الکترود همیشه قطبیت منفی دارد تا از گرم شدن بیش از حد و ذوب شدن جلوگیری کند. با این حال، اتصال منبع تغذیه جایگزین قطب مثبت الکترود DC از این مزیت برخوردار است که وقتی کاتد روی قطعه کار است، سطح از آلودگی اکسیدی پاک می شود. به همین دلیل، AC هنگام جوشکاری مواد با لایه اکسید سطحی مقاوم مانند آلومینیوم استفاده می شود.

جوشکاری قوس پلاسما:

PAW یا جوشکاری قوس پلاسما (PAW) روشی است که اتصال فلزات یا ادغام با حرارت دادن با یک قوس منقبض بین قطعه کار (قوس انتقال) و الکترود یا نازل منقبض کننده و الکترود (قوس غیرانتقال) صورت می گیرد. جوشکاری قوس پلاسما یک تکنیک دقیق است و معمولاً در کاربردهای هوافضا استفاده می شود. یک نمونه از چنین کاربردهایی می تواند روی تیغه موتور یا آب بند هوا باشد.

جوشکاری قوس پلاسما از نظر تکنیک بسیار شبیه به جوشکاری TIG است، اما الکترود فرورفته است و از گازهای یونیزه داخل قوس برای ایجاد گرما استفاده می شود. با استفاده از این فرآیند می توان جوش های باریک و عمیق را در سرعت های جوشکاری بالا انجام داد. ترکیب معمولی گازها آرگون برای گاز پلاسما و آرگون به اضافه 2 تا 5 درصد هیدروژن برای گاز محافظ است. هلیوم را می توان برای گاز پلاسما استفاده کرد، اما به دلیل گرمتر بودن آن، امتیاز جریان نازل را کاهش می دهد. در فرآیند جوشکاری قوس پلاسما، جوشکار یا اپراتور تلاش می‌کند سطح انرژی پلاسمای قوس الکتریکی را به‌صورت کنترل‌شده افزایش دهد.

میگ جوشکاری:

MIG مخفف گاز بی اثر فلز است و گاهی اوقات ممکن است جوش قوس فلزی گاز (GMAW) نامیده شود. این یک فرآیند نیمه اتوماتیک و سریع است که در آن سیم پرکننده از طریق تفنگ تغذیه می شود و گاز محافظ به اطراف دفع می شود تا از ناخالصی های محیطی محافظت شود. سیم پرکننده روی یک قرقره تغذیه می شود تا به عنوان یک الکترود نیز عمل کند.جوشکاری MIG یکی از روش های ساده جوشکاری برای مبتدیان است. جوشکاری MIG در واقع دو نوع مختلف جوش است. اولی از سیم لخت و دومی از هسته شار استفاده می کند.

برای اتصال قطعات نازک فلز به یکدیگر می توان از سیم برهنه جوش MIG استفاده کرد. این نوع جوشکاری با هسته شار را می توان در فضای باز استفاده کرد زیرا نیازی به جریان سنج یا منبع گاز ندارد. جوشکاری MIG معمولاً جوشکاری انتخابی برای علاقه مندان به DIY و جوشکاران سرگرمی است که پولی برای صرف تجهیزات گران قیمت ندارند.

جوشکاری با گاز بی‌اثر فلز (MIG)

یکی از پرکاربردترین روش‌های جوشکاری است که در آن از برق برای ذوب و اتصال قطعات فلزی استفاده می‌شود. این روش از اوایل قرن بیستم معرفی شد و به‌دلیل سرعت بالا و کاربری آسان، به‌ویژه برای افراد تازه‌کار، به‌سرعت محبوب شد. برای آشنایی بیشتر با این روش، ادامه مطلب را دنبال کنید.

جوشکاری MIG نوعی زیرمجموعه از جوشکاری قوس فلزی گازی (GMAW) است. صنعتگران و متخصصان از سال 1948 به‌طور گسترده از این فرآیند استفاده می‌کنند. از آن زمان، علیرغم تغییر جزییات تجهیزات، و ارجاع به این فرآیند با نام‌های مختلف (از جمله جوشکاری قوس فلزی گازی)، جوشکاری با قوس پاششی، جوشکاری با هسته شار و جوشکاری اتصال کوتاه) اصول کلی ثابت می مانند.

جوشکاری MIG چگونه کار می کند؟

در فرآیند جوشکاری، جوشکار با استفاده از مقدار زیادی الکتریسیته، یک قوس الکتریکی (نوعی اتصال کوتاه) بین سیم الکترود (آند مثبت) و فلز پایه (کاتد منفی) ایجاد می‌کند. این قوس باعث می‌شود که سیم الکترود ذوب شود. سپس جوشکار فلز ذوب‌شده را به ناحیه اتصال هدایت می‌کند تا جوش شکل بگیرد. با حذف گرما، حوضچه‌ی جوش سرد و جامد می‌شود و در نهایت، یک اتصال دائمی بین دو قطعه فلز به‌وجود می‌آید.

پایان

برای انجام انواع جوشکاری، شما باید دستگاه جوش مناسبی انتخاب کنید تا بتوانید جوشی تمیز، دقیق و بدون نقص ایجاد کنید. شرکت تسلا با بهترین دستگاه جوش ها در خدمت شما مشتریان و همکاران گرامی می باشد. شما برای خرید یا سوالات خود درباره ی جوشکاری و دستگاه جوش می توانید با متخصصان و مشاوران شرکت تسلا در ارتباط باشید.